چگونه این نقاشی تاریخچه پارچه “جین آبی” را تغییر می دهد؟


این نقاشی قرن هفدهمی که هنرمند آن ناشناخته است، زنی را در حال گدایی با دو فرزندش در حالی که دامن جین پوشیده است به تصویر می کشد. 200 سال قبل از محبوبیت جین در آمریکا!

منشاء یکی از محبوب ترین انواع پارچه در جهان اخیراً موضوع بحث شده است، زیرا با توجه به جزئیات یک نقاشی قدیمی، پیدایش پارچه جین به ایتالیا در قرن هفدهم یعنی 200 سال می رسد. قبل از “اختراع” آن در آمریکا!

به گزارش فرادید، شلوار جین آبی که تقریباً به نمادی از زندگی سنتی آمریکایی تبدیل شده است، در حال حاضر از نظر خاستگاه و آغاز شکل گیری مورد بحث قرار گرفته است. هنوز هم بسیاری بر این باورند که یک مهاجر آلمانی به نام لوی اشتراوس برای اولین بار حدود 150 سال پیش در سانفرانسیسکو ایده ساخت لباس کار از این پنبه محکم را مطرح کرد. اما نظرات دیگری نیز وجود دارد.

اکنون یک گالری که توسط فروشنده بین‌المللی آثار هنری Maurizio Canso اداره می‌شود، در حال انجام تحقیقات بیشتر برای کمک به شناسایی هنرمند ناشناس است که در صحنه‌های خیابانی تخصص داشت و افراد فقیر شمال ایتالیا را با شلوار جین آبی به تصویر می‌کشید.

یکی از ده تابلوی این استاد گمنام که لقب «استاد جین آبی» را دارد «زن گدا با دو فرزند» نام دارد. شخصیت اصلی این نقاشی پوشیدن چیزی است که شبیه یک دامن جین فرسوده است.

این تابلو با نام «دوخت مادر با دو فرزند» اثر دیگری از همان هنرمند گمنامی است که «زن گدا» را کشیده است. وجود شلوار جین آبی در این تصویر به وضوح قابل مشاهده است.

ورونیک دامیان از گالری کانسو در پاریس گفت: «متاسفانه، ما هیچ نظریه جدیدی در مورد اینکه استاد شلوار جین آبی کی بود، نداریم. شواهد هنوز نشان می دهد که این هنرمند بیشتر دوران حرفه ای خود را در اواخر قرن هفدهم در لمباردی گذرانده است، اگرچه دلایلی وجود دارد که معتقد است او در جای دیگری آموزش دیده است.

شش ماه پیش، شهر ساحلی جنوا که زادگاه شلوار جین به حساب می‌آید، با برگزاری نمایشگاه بزرگی به نام «Jeans of Genoa» ادعای خود را مطرح کرد. مارکو بوچی، شهردار این شهر گفت: «ما در جنوا آماده میزبانی رویدادی هستیم که منجر به کشف مجدد یکی از مشهورترین منسوجات و لباس‌های جهان می‌شود که ریشه‌های آن به طور جدایی ناپذیری با شهر ما مرتبط است.

اما تاریخچه شلوار جین آمریکایی به ساخت راه آهن در آمریکای شمالی و رشد معدن و دامداری بازمی گردد. بر اساس برخی گزارش ها، بلو جین در 20 می 1873 متولد شد. زمانی که لوی اشتراوس و جیکوب دیویس، یک خیاط نوادا، حق ثبت اختراع ایالات متحده را برای استفاده از پرچ برای شلوار کار مردانه دریافت کردند. این محصول اکنون یک صنعت 91 میلیارد دلاری در سال است. بعداً شلوار جین به رنگ آبی معروف تولید شد و شرکت Levi's تا دهه 1960 آنها را شلوار کار کمری نامید نه شلوار جین.

برد پیت در فیلم “روزی روزگاری در هالیوود”; جین بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ روزمره آمریکایی است

اما از سوی دیگر، فرانسوی ها ادعاهای خود را دارند. آنها ادعا می کنند که جین از شهر Nîmes می آید، جایی که پارچه پنبه ای مخلوط با پشم و ابریشم به عنوان سرژ دی نیم شناخته می شود. طبق این داستان، این پارچه به اندازه کافی برای بادبان کشتی ها و لباس ملوانان قوی بوده است.

این تضاد فرهنگی در حالی اتفاق می‌افتد که شلوار جین آبی هنوز در تمام صفحات مد وجود دارد. این علاقه هرگز از بین نمی رود، حتی برخی از استایلیست ها یا طراحان مد در حال حاضر توصیه می کنند نه تنها از جین دو تکه (بالا و پایین جین آبی)، بلکه جین سه تکه نیز استفاده کنند تا اعتقاد واقعی خود را به جین آبی نشان دهند.

فقط در کره شمالی شلوار جین برای همیشه از مد افتاده است. در کشور کمونیستی، در یکی از قسمت‌های برنامه باغبانی بی‌بی‌سی به میزبانی آلن تیچمارش، شلوار جین او به دلیل ارتباط با فرهنگ آمریکایی و غربی سفید شده نشان داده شد.

یک طراح فرانسوی به نام Yves Saint Laurent یک بار گفت: “کاش شلوار جین آبی را اختراع کرده بودم، زیرا آنها روح، فروتنی، جذابیت، سادگی و هر چیزی را دارند که من دوست دارم در تمام لباس هایم ببینم.”

دیدگاهتان را بنویسید